Analiza techniczna możliwości redukcji emisji dwutlenku węgla z elektrowni Bełchatów

autorzy: dr inż. Paweł Gładysz, dr hab. inż. Łukasz Bartela, dr inż. Marcin Plis

Trzy scenariusze jak obniżyć emisje CO₂ Elektrowni Bełchatów

przekształcenie istniejących bloków na węgiel brunatny w Elektrowni Bełchatów w bloki hybrydowe – na węgiel brunatny, gaz i biomasę
nadal znaczący udział w produkcji węgla brunatnego
ryzyko ograniczonego dostępu do biomasy (drewno)
nadal ponoszone wysokie koszty zakupu uprawnień do emisji CO₂ po kosztownej modernizacji bloków energetycznych
technologia nie umożliwia redukcji emisji CO₂ do poziomu obowiązującego dla wspieranych z pomocy publicznej elektrowni w UE od roku 2025 (poniżej 550 kg CO₂/MWh)
redukcja emisji CO₂*: 10 – 13 mln t CO₂/rok

zastąpienie istniejących bloków na węgiel brunatny w Elektrowni Bełchatów nowymi blokami gazowymi
nadal ponoszone wysokie koszty zakupu uprawnień do emisji CO₂ po modernizacji bloków energetycznych
relatywnie wysokie koszty zakupu paliwa gazowego
zmniejszenie emisje CO₂ zamiast ich eliminacji
zwiększenie importu gazu ziemnego z zagranicy
redukcja emisji CO₂*: ok. 19 mln ton CO₂/rok

zastosowanie technologii wychwytu i składowania CO₂ w istniejących blokach energetycznych w Elektrowni Bełchatów lub w nowo wybudowanych blokach spalających węgiel brunatny
możliwość szybkiej i znacznej redukcji emisji CO₂ (o ok.90%)
wysokie koszty realizacji scenariusza
obniżenie sprawności bloków energetycznych
brak komercjalizacji technologii w energetyce na skalę przemysłową (funkcjonują tylko dwie instalacje demonstracyjne)
spadek kosztów OZE oraz magazynowania energii może spowodować rezygnację z technologii wychwytu i składowania CO2 w sektorze wytwarzania energii
brak akceptacji społecznej dla transportu i składowania CO₂.
redukcja emisji CO₂*: 23,4 – 24 mld ton CO₂/rok

*przy tym samym poziomie produkcji energii elektrycznej